Bobry
Bóbr to gryzoń całkiem spory,
Bardzo chętnie kopie nory,
Często chowa się pod ziemię,
Albo buduje żeremie.
Bobry tak się rozmnożyły,
Że już nie ma na nie siły.
Żerują nawet w południe.
Rolnicy się obawiają,
Że gdy będzie ich przybywać,
To zasiedlą wiejskie studnie.
Nie gardzą żadną kałużą,
Byle miała wody dużo.
Zaraz biorą się do pracy,
A pracują jak junacy,
W dyscyplinie, fachowości,
Tego można im zazdrościć
Przemieniają krajobrazy,
Choć rolnicy wiele razy
Rozwalają ich budowle.
No to one bez namysłu
Zaczynają niszczyć groble.
Gdy królowie polowali
I bobrzynę zajadali,
Wtedy bobrów było mało.
I komu to przeszkadzało?
Ale wprowadzono akcję,
Żeby zwiększyć populację.
Podawano im kropelki,
Więc rodziły się boberki.
A że w Polsce nie ma króla,
To bóbr wszędzie sobie hula.
Niszczą sady i ogrody,
Wycinają drzewa młode,
Niczego nie oszczędzają,
Tną – potem się rozmnażają.
Robią tamy i zapory,
Wyglądają jak potwory.
Strugom im pomarańczowym
Długim, ostrym oraz zdrowym
Żadne drzewo się nie oprze,
Jeśli bóbr do niego dotrze.
Z ludzi się po prostu śmieją
I wszędzie panikę sieją.
Nikt im zrobić nic nie może
I myśliwi też – niestety,
Bo bobrzyska jak posłowie
Mają wciąż immunitety.
Ostrowiec Św. 2012
Kontakt:
Koło Łowieckie "Dzik" w Ćmielowie
ul. Cegielniana 25,
27-400 Ostrowiec Świętokrzyski
e-mail: kontakt@dzikcmielow.pl
NIP: 661-19-93-045
REGON: 830271699
KONTO BANK PKO S.A.: 41 1240 1385 1111 0000 1185 9026
Wytrop nas na:
Copyright © 2020 Koło Łowieckie "Dzik" w Ćmielowie